اسطوره موسیقی کردستان گفت: تابع فرهنگ و هنر انسانی هستم و چیز دیگری جز این در من تاثیرگذار و لذت بخش نیست.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری زانست از سنندج ،استاد مظهر خالقی در آیین اختتامیه کنگره مشاهیر کرد که در تالار مولوی دانشگاه کردستان برگزار شد، اظهار داشت: همبستگی و همزیستی را پرودگار ما بنا نهاده است و این را باید محفوظ کنیم تا خداوند از ما نرنجد.
وی افزود: اینجا شهر من و زادگاه من است و هر کسی به زادگاهش فخر دارد و افتخار میکند. من شهرم را با “مستوره اردلان” میشناسم مورخ نویسنده و شاعر؛ با آیت الله محمد مردوخ میشناسم و دیگر بزرگانی که این فرهنگ را به ما دادند تا اهل فرهنگ و هنر و علم باشیم.
خالقی ادامه داد: امروز افتخار می کنم که در میان افرادی که سالها جستجویشان می کردم قرار دارم. سالهاست صدایشان را در بیرون از شهر و دیارم می شنیدم. آوازه هنر کردها در بیرون از ایران هم شنیده میشود.
وی در ادامه گفت: فرهنگ قوانینی است که انسانها خودشان درست کرده اند تا با هم زندگی کنند.
خالقی در ادامه سخنان خود ذکر کرد: پیام این حرکت فرهنگی را از طریق دانشگاه کردستان دریافت کردم و به زودی آشکار شد که یک حرکت فرهنگی انسانی بود که اولین پشتیبان آن استاندار کردستان است.
وی افزود: در طول زندگیم آدم های زیادی دیده ام و به دلیل سن و تجربه ای که از بچگی به خاطر صدایم دارم و درس گرفته ام می توانم تشخیص دهم که روح آدم ها چقدر به من نزدیک است و بر همین اساس طی این دو روز متوجه شدم که این کنگره حرکتی انسانی، فرهنگی و پیشرفته است که می تواند دستگاری همه آدم های کرد را به دنبال داشته باشد. چرا که سرچشمه آن علم و معرفت و آدم هایی هستند که جایگاه مهمی دارند.
وی گفت: افتخار می کنم اولین باری که قدم به وطنم گذاشتم و برگشتم با این حرکت فرهنگی عظیم که وعده داده اند و بسترش فراهم است توام شده است. از خدا می خواهم که شما را برای ادامه و اتمام این حرکت بزرگ و انسانی توفیق دهد.
استاد خالقی عنوان کرد: تابع فرهنگ و هنر انسانی هستم و چیز دیگری جز این در من تاثیرگذار و لذت بخش نیست. به جز حرمت انسان که از ناله درون از کلام، شعر، موسیقی، هنر، نقاشی و صداهای داوودی الهام گرفته ام.
استاد خالقی ادامه داد: متاسفانه به علت مشکلاتی که وجود داشته نتوانسته ام یک خواننده همیشگی باشم. من در کنار اینکه زندگیم را اداره می کنم کارهای دیگری هم داشته ام و آرزو می کردم که خواننده باشم چرا که موزیک حداقل سه بعد انسانی دارد.
وی در پایان خاطر نشان کرد: کلام، تاریخ و سرگذشت، آوایی که از درون یک انسان بر اساس واقعیت درونش اعم از جنگ و شادی و خنده دلبر و زیبایی طبیعت و شکرگزاری احدیت است همه در لابه لای یک ملودی و یک صدا از حنجره بیرون می آید، غیر از این هم اگر یک خواننده صدایی داوودی داشته باشد این عظمت را به همگان نشان می دهد.